COSTA RICA

In oktober 2005 trokken we met het openbaar vervoer door Costa Rica.

 

Een prachtig avontuur, 

Met de ligging op de ‘Ring of Fire’ kent Costa Rica diverse (actieve) vulkanen, maar ook vele uitgestorven of slapende vulkanen. 

Met regelmaat schudt de aarde even. Met verschillende tektonische platen in de buurt zijn er dagelijks bevingen in Costa Rica. De meeste merk je echter niet op. Daarnaast kent het land dus verschillende (actieve) vulkanen. 

Diego de la Haya-lagune van de Irazú vulkaan

Met 3432 meter de hoogste vulkaan van het land, de Irazú, is een actieve stratovulkaan die eenvoudig te bezoeken is vanuit de hoofdstad. Na het kopen van een toegangsbewijs is het een klein stukje lopen tot aan de rand van de krater.  Al gauw ruik je de bekende zwavel-lucht, die je bij bijna alle vulkanen kunt waarnemen. Het prachtig groene kratermeer ligt in de diepte te rusten en is vanaf diverse punten goed te zien. Rondom de krater is alles met afrastering afgezet, want de vulkaan mag dan wel een rustende zijn, het meer is door de hoge zuurgraad alles behalve veilig.

De laatste ernstige activiteiten waren in het begin van de jaren ‘60, maar ook in de jaren ‘90 waren er nog explosies. Tijdens een bezoek aan de vulkaan hoeven we overigens niet bang te zijn voor een uitbarsting. Het is volkomen veilig om de vulkaan te bezoeken. De activiteit van de vulkaan wordt tegenwoordig erg precies gemeten. Zo wordt iedere kleine verandering op tijd opgemerkt en wordt de omgeving geruime tijd van te voren geëvacueerd bij een eventuele uitbarsting.
Dit is de hoogste vulkaan van het land.  Het is indrukwekkend om de krater te zien, het is wisselend of het kratermeer gevuld is. De vulkaan is eenvoudig toegankelijk. Het meer of de lagune van de Irazú-vulkaan is een kleine kraterlagune waarvan het water felgroen is. Deze lagune staat bekend als de Diego de la Haya-lagune of Diego de la Haya-krater en de diepte varieert afhankelijk van de temperatuur en rookactiviteit. 

Irazu is een actieve stratovulkaan in het Central Volcanic Mountain Range. Evenals bij de  Poás-vulkaan en de Arenal-vulkaan, is dit gebied uitgeroepen als Nationaal Park.

Gelegen in de provincie Cartago, op de top vind je verschillende kraters, waarvan de belangrijkste een kleine kraterlagune met een prachtige felgroene kleur.  De variabele diepte is afhankelijk van het seizoen en staat bekend als Diego de la Haya-lagune o Diego de la Haya krater.

Wanneer de temperaturen laag zijn en de fumalorische activiteit minimaal is, verdroogt deze lagune en onthult een licht vochtig of totaal droog en rotsachtig terrein.
Gelukkig is dat nu niet het geval en kunnen we genieten van dit prachtige natuurverschijnsel.

Op 29 juli 1968 barstte de Arenal vulkaan na een lange periode van rust uit. De plaatsjes Tabacón, Pueblo Nuevo en San Luís werden hierbij volledig van de kaart geveegd en grote stukken bos en landbouwgrond werden bedolven onder de lava. Hierbij kwamen helaas zo’n 90 personen om het leven. Tot 2010 was de vulkaan bekend om zijn spectaculaire vertoningen van lava. Lavastromen, gasexplosies en ashfall  waren vooral 's avonds goed te zien.

TORTUGUERO

Een van de hoogtepunten van onze reis door Costa Rica was een bezoek aan Tortuguero Nationaal Park, een beschermd natuurgebied aan de Caribische Zee waar zeeschildpadden eieren komen leggen op het strand.

Vanuit San Jose nemen we de bus naar La Pavona, de opstapplaats voor de boot. Tortuguero Nationaal Park is namelijk alleen te bereiken per boot of vliegtuig.

Als we de stad achter ons hebben gelaten rijden we door het groene landschap van Costa Rica. We doorkruisen het prachtige Braulio Carrillo National Park, passeren kleine plaatsjes en maken een korte stop bij één van de vele bananenplantages van Chiquita.

De boottocht duurt ongeveer 2 uur maar we vervelen ons geen moment, de omgeving is adembenemend mooi en veel te snel komen we op de plaats van onze bestemming aan.

We verblijven een paar dagen in het kleurrijke Tortuguero dorp, een toeristenplaatsje in het hart van het Nationaal Park. 

Het dorpje bestaat uit felgekleurde huisjes en smalle straatjes met restaurants en souvenirwinkeltjes aan weerszijden. Er rijden geen auto’s, de sfeer is relaxt en het dorp kent een sterk Afro-Caribisch karakter. Wanneer de zon onder is en iedereen terug is van een excursie komt het dorp tot leven, en mengen locals en reizigers zich op straat. 

De stranden van Tortuguero zijn een belangrijke nestelplaats voor onder andere de groene zeeschildpad en de lederschildpad. In de maanden april tot eind oktober komen duizenden schildpadden in het holst van de nacht aan land om hun eieren te leggen en elk jaar kruipen hier duizenden piepkleine exemplaren uit hun ei.

Het is voor ons de belangrijkste reden om af te reizen naar Tortuguero, maar de laatste tijd weten ook steeds meer reizigers de plek buiten het seizoen te vinden. De relaxte atmosfeer is geliefd onder backpackers die op zoek zijn naar rust en adembenemend mooie natuur.

 

Hier komen zeeschildpadden ’s avonds en ’s nachts aan land om eieren te leggen. Dit was één van de redenen voor ons om Tortuguero Nationaal Park te bezoeken tijdens onze reis door Costa Rica. Het is alleen mogelijk met een georganiseerde excursie de schildpadden te gaan bekijken ’s avonds op het strand. De toeristen worden verdeeld in verschillende groepjes en  in het donker lopen we achter een ranger aan het strand op. De rangers houden elkaar op de hoogte van de verschillende plekken waar ze schildpadden spotten. 

We hoeven niet lang te wachten tot het bericht komt waar er een schildpad bezig is met eieren leggen.

We volgen de gids en zien een enorme schildpad van ongeveer 1,5 meter in het zand liggen. Onze gids schijnt met een speciale zaklamp bij de schildpad zodat we het goed kunnen zien. Eieren zo groot als pingpongballen vallen in een grote kuil. Als de schildpad klaar is met eieren leggen graaft ze met haar enorme poten de kuil dicht. Wat een magische ervaring! Foto’s maken is verboden maar deze herinnering is bij ons onuitwisbaar.

Basilica de Nuestra Señora de los Ángeles, ofwel Onze Lieve Vrouwe van de Engelen basiliek, is de grootste en belangrijkste kerk van Costa Rica. Ieder jaar, op 2 augustus, komen hier miljoenen gelovigen op handen en knieën de basiliek binnen.

Cartago basiliek: het bijzondere verhaal

Volgens de overlevering vond een klein boerenmeisje uit Cartago een klein beeldje op een rots en nam het mee naar huis. De volgende ochtend ontdekte het meisje dat het beeldje was verdwenen in haar kamer. Ze liep terug naar de rots en daar stond het beeldje weer. Ze nam het beeldje mee naar de priester en hij stopte het beeldje in een klein doosje. De volgende ochtend was het beeldje weg uit de doos en.. je raad het al, stond het gewoon weer terug bij de rots. Op deze plek, waar de rots stond, is vervolgens deze basiliek gebouwd.

Het originele beeldje wordt tegenwoordig bewaard in een gouden schaal in de basiliek. Dit is sindsdien de beschermheilige van Costa Rica. Onder de basiliek kan je de vermoedelijke steen nog bezoeken waar het meisje destijds het beeldje moet hebben gevonden.