Als we zien dat in het dorp fietsen worden verhuurd is al gauw besloten om op de fiets op ontdekking te gaan.
De tocht door de oase brengt ons in de palmenbossen en boomgaarden vol olijven, bij zoetwaterbronnen en natuurlijke warme baden, zoumeren en de gevaarlijke zandduinen van de Grote Zandzee.
In de palmentuin stuiten we op het ronde basin van de baden van Cleopatra, waarin het water stroomt van de beroemdste bron van Siwa, de Ayn el-Hammam. Het water is zoet en diepblauw, alleen vertroebeld door luchtbellen die naar de oppervlakte stijgen.
Cleopatra in hoogst eigen persoon zou hier gebaad hebben toen ze het orakel kwam raadplegen.

Net buiten het dorp staat de Gebel al-Mawta (heuvel van de doden). In de kegelvormige rotsformatie zijn Oud-Egyptische en Grieks-Romeinse graven uitgehakt, waarvan er vier schilderingen en inscripties bevatten en toegankelijk zijn.
De klim naar boven op de berg wordt beloond met een werkelijk schitterende uitzicht over de hele oase.
Ten zuiden zou volgens de Siwanen onder de oude vesting een schat begraven liggen. De inwoners zullen zich `s nachts nooit op deze plaats wagen, ze geloven dat er geesten ronddwalen.










In de oudheid was Siwa beroemd om zijn orakel van Amon, door velen bezocht. Het was kennelijk voor de Perzische keizer Cambyses belangrijk genoeg om een leger van 50.000 man te sturen om de oase te veroveren en het orakel te vernietigen. De troepen verdwenen spoorloos in de woestijn, waardoor de reputatie van het orakel nog eens werd vergroot.
De jonge Alexander de Grote reisde nadat hij Egypte veroverd had vanuit Alexandrië in acht dagen naar Siwa om het orakel te raadplegen in de hoop dat het zijn goddelijke geboorte bevestigde.
In de tempel van het orakel, dat bovenop een oudere tempel voor Amon gebouwd is, hoopte Alexander de Grote de bevestiging te krijgen dat hij de zoon van Zeus of Amon was. Helaas stierf hij voordat hij onthuld had wat het orakel hem verteld had en nam het geheim mee zijn graf in.

We mogen en stukje meerijden met Achmed en zijn ezelskar naar Fatnas eiland, die zijn naam Fantasy island te danken heeft aan de weelderige tuinen met bananenbomen, palmen en olijfbomen. Aan de oever van het meer van Siwa rijden we met het ezeltje over de dijk die midden in de begroeiing uitkomt bij een groot rond bassin. De bron, die in de schaduw van de bladeren ligt, lijkt donker maar is kraakhelder.
Het eiland is een must geworden om de zon te zien ondergaan, een prachtig moment op het Birket Siwa, waarvan het water, net als bij de andere langerekte meren in het westen, zorgt voor de zeer belangrijke bevloeiing van het omliggende land. In de zomer is het oppervlak van het meer bedekt met zoutkristallen.

De eerste duinen van de Grote Zandzee flirten met de laatste akkers van Siwa. Hoe zuidelijker we komen, hoe regelmatiger de duinen opdoemen van wel 100 meter hoog, soms kunnen ze wel 3 kilometer lang zijn. We kunnen de eerste zandgolven op de fiets bereiken, maar zonder gids verder lopen zou onverantwoord zijn. Eerder in Libië heb ik gezien hoe snel een zandstorm kan opkomen!
Een tocht met een fourwheel drive en ervaren chauffeur is een must om verder de woestijn in te trekken en meteen een duik te maken in de zandgolven.
Op 24 kilometer van Shali ontspringt de bron nummer 1, Bir Wahed, tussen de zandmassa`s. Een oase die zijn naam waardig is, kilometers en kilometers geen sprietje groen en dan ineens palmen, bananenbomen en stralende hibiscussen met in het midden een klein bassin waarin water van 35 graden opwelt.

Met Mahdi spreken we af voor een tochtje door de omgeving, hij gaat ons enkele dorpen te westen van Shali laten zien. De dorpen samen worden Maraqi genoemd. Om er te komen nemen we op de weg naar Marsa Matrouh de eerste afslag links. Ten noorden van de weg liggen de overblijfselen van Bilad el-Roum, de stad van de Romeinen, met een honderdtal graven uit de romeinse tijd en de resten van een tichelstenen bouwwerk dat nu eens is aangeduid als een Romeins fort, dan weer als een christelijke kerk.
Verderop is recent een kleine tempel wereldnieuws geweest toen in 1991 Griekse onderzoekers verkondigden dat ze het graf van Alexander de Grote hadden blootgelegd. Echter een hypothese die door alle deskundigen werd verworpen.
Ook brengen we een bezoekje aan het dorp Chamisa, met in het centrum de opgegraven overblijfselen van een Romeinse tempel. De naam van dit dorp, vijf, is ontleent aan de vijf natuurlijke bronnen die de mooie tuinen bevloeien.






 


Aan de andere kant van de weg, naar het oosten, gaan we op avontuur langs de oevers van het Birket Azmouri. Een groot zoutmeer achter de gebel Dakroer waar we later terug komen om van een mooie zonsondergang genieten.
Even verderop ligt Abou Sjourouf, ook Ayn Safi, de heldere bron, genoemd. Het grote, stenen bassin heeft een ovale vorm, in tegenstelling tot de andere bassins die rond zijn. Vlak ernaast ligt een fabriek die de bron exploiteert door het water van het leven, Haya` te bottelen.
Een paar kilometer verderop liggen de overblijfselen van El-Zeitoun waar we door de smalle straatjes en ingestorte lemen huizen lopen.